به خدا من به امانتداري شهره شهرم،

پس به من اطمينان كن و آن دل دست نخورده و دست نيافتني ات را به من بسپار.

به من اطمينان كن  و دستانت را به من بده و بگذار كه گرمي دستانت را با تمام وجود يخ زده ام احساس كنم

چشمانت را به من بده

به من اطمينان كن ، مطمئن باش كه نمي گذارم حتي يك اشك از چشمانت كم شود

من زخمي تر از اين حرف ها هستم كه بخواهم به تو زخمي بزنم وبگذارم به تو آسيبي از اين عشق برسد

من شكسته تر از اين حر فها هستم كه بخواهم تو را خداي نكرده بشكنم

پس براي يكبار هم كه شده به من اطمينان كن